ในปัจจุบันนี้กล้องในตลาดมีออกมาเยอะแยะมากมายหลายรุ่นจริง ๆ เรียกได้ว่าเลือกใช้สอยกันแทบไม่ถูกเลย และในจำนวนกล้องหลายยี่ห้อนั้น ก็มี Samsung รวมอยู่ด้วย
Samsung พยายามที่จะออกกล้องมาแข่งกับบริษัทยักษ์ใหญ่ในตลาดอยู่นานพอสมควรแล้ว และแม้ตลาดจะมีการแข่งขันกันสูง แต่บริษัทเองก็ได้พยายามออกกล้องรุ่นใหม่ ๆ ที่มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น มาเพื่อต่อสู้ในสนามมาตลอด
จนถึงเจ้า NX30 ที่อยู่ในมือเรานี่เอง
NX30 เป็นกล้อง mirror less หรือที่เข้าใจกันโดยทั่วไปง่าย ๆ ว่ากล้องเล็กที่เปลี่ยนเลนส์ได้ โดยที่จุดเด่นของกล้องประเภทนี้ก็คือ ขนาดเล็กและเบากว่ากล้องใหญ่แบบ DSLR พอสมควร และสามารถเปลี่ยนเลนส์ได้ ทำให้ใช้งานได้หลากหลายกว่ากล้องคอมแพคหรือกล้องมือถือ เรียกได้ว่าเป็นลูกผสมที่กำลังได้รับการจับตามองที่สุดในตลาด
ในตอนนี้ทาง Samsung ได้จัดการประกวดบล็อกในชื่อ Samsung NX30 Traveller ขึ้นมา และแน่นอนเราใช้บล็อกที่กำลังเขียนอยู่นี่แหละส่งเข้าประกวดซะเลย โดยดูรายละเอียดโครงการได้ที่นี่ https://www.smartphotography.asia/nxtraveller
แล้วจะรอช้าอะไรอยู่ มาดู 1 วันของ Travelkanuman กับ NX 30 กันเลย
กรุง … เทพ
6.00
zzzzzzzzzz
.
.
.
8.00
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
.
.
.
10.00
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
สายแล้ว สายแล้ว ทั้งที่วันนี้เราวางแผนเอาไว้ว่าจะออกไปเก็บรูปกรุงเทพด้วย NX30 ที่พึ่งได้มาเมื่อวานนี่ นา เรารีบตื่น อาบน้ำ แปรงฟัน และถอดเจ้ากล้องตัวดี ที่ชาร์ทแบทค้างเอาไว้ทั้งคืน เตรียมพร้อมสำหรับตะลุยทั้งวัน เก็บใส่กระเป๋า และรีบวิ่งออกไปสตาร์ทรถทันที
ระหว่างที่กำลังปุเลง ๆ ไปที่รถอยู่ ๆ ก็รู้สึกเบา ๆ ตัวพิกล พลันนึกไปว่า
เอ๊ะ ฉันลืมเอากล้องมารึเปล่า ?
อนิจจา สงสัยฉันจะเสพติดการแบกกล้องหนัก ๆ ไปเสียแล้วสิ เพราะกล้องมันก็อยู่ในกระเป๋านี่แหละ พอรู้ว่าไม่ได้ลืมสิ่งสำคัญสำหรับวันนี้ เราก็เหยียบคันเร่งมุ่งสู่ที่หมายทันที
Central Embassy
12.00
“อาหารเที่ยง เป็นสิ่งแรกที่ฉันจะถ่าย “
เมื่อความหิวเริ่มเข้าครอบงำ จุดหมายในการถ่ายรูปก็เปลี่ยนไป จากตอนแรกว่าจะวางแผนไปถ่ายที่สวย ๆ เก๋ ๆ ริมน้ำ ก็กลับกลายมาเป็นถ่ายรูปอาหารซะได้ แต่ก็เอาเถอะ ใคร ๆ ในยุคปัจจุบันก็ต้องถ่ายรูปอาหาร ใครไม่ถ่ายสิเชย ว่าแล้วอาหารมื้อนั้นก็ถูกสั่งมาอย่างมากมาย ด้วยข้ออ้างว่าจะได้เลือกถ่ายได้เยอะ ๆ …
สี สัน คม ชัด ไม่ต้องบรรยายมาก ให้รูปแสดงแทน ว่าแต่ อาหารอร่อยดีนะ ยังขาดก็แต่ขนมล้างปาก
” ขนมล้างปาก “
ยังจะกินอีกหรือ ? เอาก็เอา ยังไงเขาก็ไม่ได้กำหนดมาว่าห้ามถ่ายรูปอาหารนี่นา
แต่ถ้าเรามีแต่รูปอาหาร เขาจะด่าเราหรือเปล่าหนอ ฉันคิดรำพึงในใจ
ร้านขนมแห่งหนึ่ง
14.00
ตอนเย็นเราควรจะต้องไปหาที่ถ่ายรูปที่มันเป็นเมืองบ้างแล้วนะ ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นรายการตี๋อ้วนชวนหิวไป ฉันบ่นไปพลาง แต่มือก็ตักขนมเข้าปากไปพลาง
เออ อร่อยดีแฮะ
เหมือนฟ้าโปรด มีคนมารินเครื่องดื่มให้เรา หาอะไรกดไม่ได้ก็เอาอันนี้นี่แหละ เออ กล้องมันก็เปิดปิดง่ายดีนะ ถ่ายช็อตนี้ทันพอดิบพอดี
ว่าแล้วก็ได้เวลาออกไปหาทำเลถ่ายรูปตอนกลางคืนแล้ว แต่ก่อนออกจากห้างขอเก็บอะไรกลับไปอีกซักรูปก่อนดีกว่า
HILTON MILLENIUM
17.00
โรงแรมหรู ๆ มักจะมีจุดชมวิวแสนอลังการเสมอ ๆ และคนมักจะคิดไปว่าคงต้องจ่ายเงินมากมายเพื่อขึ้นไป แต่จริง ๆ แล้ว เราสามารถขึ้นไปดื่มอะไรนิดหน่อยแค่ไม่กี่ร้อย พร้อมกับชมวิวอันงดงามได้เสมอ
ถ้าถือว่าเป็นการจ่ายค่าขึ้นจุดชมวิว มันก็ราคาถูกมากเลยนะ แถมน้ำฟรีให้เสียด้วย
18.00
ตะวันค่อย ๆ เคลื่อนตัวลงต่ำมาเรื่อย ๆ พร้อมกับคนที่เริ่มขึ้นมาชมวิวมากขึ้นเรื่อย ๆ ถึงตอนนี้ฉันจำเป็นที่จะต้องใช้ขาตั้งกล้องเพื่อเก็บภาพแล้ว เพราะลำพังใช้มือคงถือไม่ไหว และหลังจากรอคอยมากว่าชั่วโมง เวลาทองก็ได้มาเยือนเสียที
แชะ …
การถ่ายภาพมุมกว้างเป็นไปอย่างราบรื่น เลนส์ 18-55 ที่แถมมาเก็บภาพในมุมเปิดกว้างแบบนี้ได้เหลือเฟือ
แต่ปัญหาคือพวกรูปที่ต้องซูมเข้าไปใกล้ ๆ นี่ซิ 55 ไม่ใช่ระยะที่เหมาะที่ควรเลยในปฎิบัติการณ์ครั้งนี้ ฉะนั้น ความหวังเดียวของฉันก็คือ หวังกับความใหญ่ของไฟล์ แล้วเอารูปมา Crop เอาทีหลัง
ซึ่งผลลัพท์มันก็เป็นไปตามนี้
คาดหวังได้ไม่เลวทีเดียว เอามาย่อแล้วโพสใน internet แทบไม่ได้รู้สึกถึงความต่างของคุณภาพเท่าไหร่เลย ข้อนี้ถือว่าเซอร์ไพร์สฉันพอสมควร เพราะไม่นึกว่าคุณภาพภาพยามกลางคืนจะดีขนาดนี้
19.30
ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว 1 วันในกรุงเทพกับ NX 30 สนุกสนานดีทีเดียว ข้อดีสำหรับฉันก็ไม่พ้นเรื่องน้ำหนักน่ะแหละ มันเบามากจริง ๆ แล้วฉันไม่ได้เดินไปไหนมาไหนพร้อมเลนส์ตัวเดียวมานานแล้ว พอจะจดจำความรู้สึกสมัยหัดถ่ายภาพใหม่ ๆ ได้เหมือนกัน พอนึกไปแล้ววันนี้สนุกไม่เลวเลยทีเดียว
เราขับรถกลับบ้าน เรื่องของกล้อง NX30 ก็จบลงเท่านี้ แต่เรื่องของฉันยังไม่จบ เพราะต้องเอารูปที่ได้มาทำต่อ เพราะถ่ายออกมาเป็นไฟล์ RAW และก็ต้องมาเขียนบล็อกอันนี้อีกถึงจะจบสมบูรณ์
ใครอ่านมาถึงบรรทัดนี้ยินดีกับฉันด้วย ฉันเขียนมันเสร็จแล้ว
…
